(Wataha Jesieni) Od Akine

Przez całą noc obserwowałam gwiazdy, rano patrzyłam na słońce, potem poszłam się przejść. Wyczułam, że ktoś próbuje wejść na moje tereny. Pobiegłam w miejsce gdzie pękła bariera.

- Czego tu szukasz? – warknęłam.

Ten tylko mnie obszedł, jak by mnie sprawdzał, w tym czasie zdążyłam się zorientować, że włada tym samym żywiołem.

- Władasz Ziemią. – Powiedziałam łagodniejąc.
- Ty także, ale ja nie rzucam Ci się do gardła.
-  Wybacz. –postanowiłam odegrać tą miłą. – A więc, czego tu szukasz?
- Wydaje mi się, że innych magów Ziemi.

- Chyba najpierw powinieneś pogadać z Alfą. – Powiedziałam pewnie.

- To takie tu zasady panują? – Zapytał ironicznie.

- Nieeee, no co ty, tutaj sobie chodzisz gdzie chcesz i ignorujesz czy ktoś Cię zna czy nie. – Postanowiłam trochę mu się odgryźć.

- Się tak nie odgryzaj. To gdzie twoja wielmożna Alfa? – Zapytał wrednie.

- Miło poznać. – Spojrzałam na niego przeszywająco i chłodno.

- Wiec to ty…. – Zamruczał pod nosem.

- Czego jeszcze tu szukasz? – Zapytałam.

- Cóż, może dołączę do was? – Zaproponował, ale coś mi w nim nie grało.

- Dobra. Choć. – Odwróciłam się i ruszyłam do groty.

Basior patrzył dość zainteresowany na wystrój, no ale jestem waderą to co się dziwić, że tak tu urządziłam?

- Ty będziesz spać tam. – Pokazałam łapą na wnękę.

Basior lekko zdziwiony ruszył do wskazanego miejsca. Wszedł i pewnie się uśmiechnął, bo miał trochę miejsca dla siebie, jak każdy tutaj. Trochę prywatności się należy. Wilk wyszedł.

- Tak przy okazji to Akine jestem. Masz mapy z pułapkami, aha i w tym miejscu jest jaskinia naszych smoków. – Pokazałam.

- Avalon. Mam to przestudiować? Smoki? Tutaj? – Pytał.

- Jeśli nie chcesz wpaść w pułapkę to tak. Niedawno do nas przybyły. Prawdopodobnie będzie ich więcej.- Odpowiedziałam.